Ervaar zorgeloos boekhouden en haal het maximale uit uw bedrijf.
7 november 2014.
Wanneer is een inkomensbestanddeel belastbaar? In het jaar waarin het daadwerkelijk wordt ontvangen of in het jaar waarin het recht hierop ontstond? Deze vraag speelde in de zaak van een ontslagen directeur die pas jaren later, na het voeren van de nodige procedures, van zijn ex-werkgever de winstuitkering kreeg waar hij recht op had.
Een algemeen directeur van een bv met zijn werkgever recht een winstdelingregeling overeengekomen. Daaraan was de voorwaarde verbonden dat de bv zijn financiële verplichtingen heeft voldaan jegens de moedermaatschappij. De winstuitkering zou telkens betaalbaar worden gesteld in april van het daarop volgende kalenderjaar. Bij verkoop van de onderneming zou het de koper vrij staan om af te zien van het beloningssysteem. De algemeen directeur is in 2001 ontslagen. In 2009 bepaalt de civiele rechter dat hem een winstaandeel van € 126.324. In verband met die civiele procedure heeft de ex-directeur over de jaren 2001 tot en met 2009 in totaal € 51.872 aan advocaatkosten betaald.
Met de inspecteur ontstaat een geschil over het jaar waarin het winstaandeel belastbaar is en of de gewezen directeur daarover de gemaakte advocaatkosten in aftrek mag brengen of aan mag merken als negatief loon.
De zaak belandt uiteindelijk bij Hof Den Bosch dat oordeelt dat het ontvangen winstaandeel zijn oorsprong vindt in de dienstbetrekking van de ex-directeur met zijn werkgever. Het genoten winstaandeel vormt daarom loon uit vroegere dienstbetrekking. Dit winstaandeel wordt geacht te zijn genoten in 2009 en dient derhalve in dat jaar in aanmerking te worden genomen bij het bepalen van het belastbaar inkomen uit werk en woning. Aangezien de werkgever weigerde het winstaandeel te betalen en de ex-directeur dientengevolge genoodzaakt was een gerechtelijke procedure te starten om uitbetaling af te dwingen, kan niet worden gezegd dat het winstaandeel in 2001 reeds inbaar was. Het hof oordeelt wel dat de uitgaven voor advocaatkosten niet zijn aan te merken als negatief loon. Het gaat in onderhavig geval om kosten gemaakt tot verwerving of behouden van inkomsten uit arbeid, welke niet aan te merken zijn als negatief loon. Bron: Hof Den Bosch 25-10-2014
