Ervaar zorgeloos boekhouden en haal het maximale uit uw bedrijf.
11 augustus 2014
Uit cijfers van het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid (KiM)blijkt dat het aandeel van thuis- of telewerkers tussen 2008 en 2012 is toegenomen van 27 tot 32%. Het merendeel van de werknemers (68%) werkt echter tijdens normale werkuren nooit thuis of op afstand.
Het aantal uren per week dat werknemers thuiswerken is al jaren redelijk stabiel. Aan de toename van het aantal thuiswerkers ligt een combinatie van autonome ontwikkelingen, inspanningen door overheden en bedrijfsleven en ontwikkelingen binnen organisaties ten grondslag. Redenen waarom niet vaker gekozen wordt voor deze vorm van werken zijn volgens het KiM beperkt onderling vertrouwen, een werkcultuur die werken op afstand niet of minimaal toestaat, de beperkte toepasbaarheid van bestaande regelingen en de bekendheid hiermee, het vertoonde gewoontegedrag en de beperkte flexibiliteit aan de randen van de dag. Verder lijkt er een natuurlijke grens te zitten aan de hoeveelheid tijd per week waarop mensen kunnen en willen thuiswerken; deze grens ligt tussen één en twee dagen per week.
Voor een realistische inschatting van de netto-effecten op de mobiliteit op de langere termijn is het derhalve volgens het KiM noodzakelijk om rekening te houden met deze natuurlijke grenzen en barrières voor tijd- en plaatsonafhankelijk werken. Een verdere toename van tijd- en plaatsonafhankelijk werken is mogelijk mits de barrières in samenhang worden verminderd of weggenomen. In het onderzoek richtte het KiM zich in opdracht van de programmadirectie Beter Benutten van het ministerie van Infrastructuur en Milieu op de vraag of het in potentie mogelijk is de verschillende varianten van tijd- en plaatsonafhankelijk werken zoals thuis- en telewerken te stimuleren, en welke barrières hiervoor eventueel dienen te worden weggenomen. Bron: Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid 4-08-2014
