Nieuws en actualiteiten

V&A 25-004 behandelt de vraag of pensioenregelingen met premiestaffels die doorlopen tot vijf jaar na het bereiken van de AOW-leeftijd moeten worden aangepast aan het gewijzigde Staffelbesluit Pensioenen. Dit is relevant voor regelingen met premiepercentages voor leeftijden vanaf 68 jaar.

Inkopen pensioen In V&A 25-005 wordt ingegaan op de mogelijkheid tot het inkopen van pensioen over perioden bij een vorige werkgever, wanneer er destijds geen pensioenovereenkomst was afgesloten. Dit biedt duidelijkheid voor werknemers die in het verleden geen pensioen hebben opgebouwd.

Tot slot geeft V&A 25-006 antwoord op de vraag of een verlaging van het pensioengevend loon directe gevolgen heeft voor de omvang van de fiscaal toegestane pensioenopbouw. Hiermee wordt inzicht geboden in de fiscale behandeling en gevolgen bij loonwijzigingen.
De nieuwe V&A’s verschaffen belangrijke richtlijnen voor werkgevers, werknemers en pensioenadviseurs over de toepassing van de fiscale pensioenwetgeving.

Wet: art. 18a Wet LB, art. 19d Wet LB, art. 38q Wet LB.

De Hoge Raad oordeelde op 14 juni 2024 dat Duitse Immobilien Sondervermögen die Nederlands vastgoed hielden, niet buitenlands vennootschapsbelastingplichtig waren. Per 1 januari 2025 is deze Vpb-plicht aangepast. Lid Stultiens vroeg naar een mogelijk amendement waarbij de betreffende beleggingsfondsen hun Nederlandse vastgoed lager dienen te waarderen. Heijnen geeft aan dat belastingheffing met terugwerkende kracht terughoudend moet worden benaderd en dat er meerdere bezwaren zijn, waaronder dubbele belasting en rechtsongelijkheid. Ook acht de Belastingdienst het niet uitvoerbaar en ziet Heijnen risico op vele juridische procedures. Daarom wordt een dergelijk amendement afgeraden.

Uitzonderen Vpb-plicht woningcorporaties Het kabinet verwijst naar eerdere stukken over vrijstelling van de Vpb voor woningcorporaties. Sinds 2008 geldt de integrale vpb-plicht vooral ter waarborging van een gelijk speelveld tussen marktpartijen en woningcorporaties. De staatssecretaris wijst op het staatssteunaspect en dat een vrijstelling eerst aan de Europese Commissie voorgelegd moet worden. Ook wijst hij op het proces rondom de DAEB-vrijstelling en de substantiële budgettaire gevolgen van vrijstelling, waaronder een eindafrekening van circa € 35 miljard. Vanwege dit omvangrijke en complexe proces acht Heijnen het niet realistisch dit mee te nemen in het Belastingplan 2026 en ontraadt de motie.

Overige amendementen Het amendement van lid Kouwenhoven c.s. om voordelen uit lucratief belang in box 2 zwaarder te belasten wordt eveneens als ontijdig beoordeeld, evenals het voorstel tot verlaging van de overdrachtsbelasting voor woningen naar 6 procent en het amendement voor een gemeentelijke leegstandsheffing.

Bron: Staatssecretaris Financiën, brief nr. 2025-0000432084.

Het blijkt dat veel constructies waarbij zelfstandigen worden ingehuurd, bij nadere beschouwing toch voldoen aan de criteria van loondienst. Vooral factoren zoals gezag, inbedding in de organisatie en een verplichting tot persoonlijke uitvoering zijn doorslaggevend in de classificatie. Dit levert belangrijke aandachtspunten op voor accountants, fiscalisten en ondernemers die werken met opdrachtovereenkomsten.

Praktische voorbeelden: vaak tóch loondienst Een aantal praktijkvoorbeelden uit het document van de Rijksoverheid licht de beoordelingscriteria toe. Zo werd een websitebeheerder die voor diverse opdrachtgevers werkt en commercieel risico draagt, door de Belastingdienst als zelfstandige aangemerkt. Daarentegen werden onderhoudsmonteurs en productiemedewerkers, ondanks hun kvk-inschrijving en btw-facturatie, vaak als werknemers gezien vanwege een sterke organisatorische inbedding, beperkte onderhandelingsruimte en feitelijke aansturing door de opdrachtgever. Vooral wanneer het uitvoerende werk structureel onderdeel is van de onderneming of als de opdrachtgever de werkzaamheden en werktijden bepaalt, is het risico groot dat toch een arbeidsovereenkomst wordt aangenomen.

Deze voorbeelden maken duidelijk dat zowel bedrijven als zzp’ers kritisch moeten kijken naar de feitelijke situatie en niet alleen naar de contractvorm. Beloningsstructuren, gezagsverhoudingen, de manier van beloning en de vraag of er commerciële risico’s worden gelopen, wegen zwaar mee in de beoordeling door de Belastingdienst. In twijfelgevallen is het raadzaam tijdig advies in te winnen bij een specialist, om naheffingen en juridische strijd te voorkomen.

Een man doet aangifte IB/PVV voor 2021 en geeft in box 3 bezittingen aan waaronder vorderingen op zijn kinderen met een rente van 1,5% per jaar en een verhuurde woning waarvoor de leegwaarderatio is toegepast. De inspecteur volgt de aangifte en legt de aanslag op naar een forfaitair rendement van €35.616. De man betoogt dat het werkelijke rendement op de vorderingen lager ligt dan het forfait en wenst rechtsherstel, verwijzend naar het Kerstarrest van de Hoge Raad. De inspecteur wijst erop dat het rentepercentage op de vorderingen onzakelijk laag is en benadrukt dat het werkelijk rendement zakelijk moet worden beoordeeld.

Gehele vermogen relevant bij werkelijk rendement De rechtbank stelt vast dat op basis van recente jurisprudentie van de Hoge Raad het werkelijk rendement op het gehele vermogen in box 3 bepalend is; het volstaat niet om alleen het rendement van specifieke vermogensbestanddelen te bezien. Daarbij horen ook niet-gerealiseerde waardeveranderingen en is aftrek van kosten niet toegestaan. Bij het beoordelen van het totale vermogen neemt de rechtbank behalve de ontvangen rente van de vorderingen ook de aanzienlijke waardestijging van de verhuurde woning en de ontvangen huurinkomsten in aanmerking. Dit levert een werkelijk rendement op dat hoger is dan het forfaitair vastgestelde rendement. De man heeft niet aannemelijk gemaakt dat het werkelijk rendement lager is dan het forfait, zodat geen sprake is van een schending van het discriminatieverbod of het eigendomsrecht bij box 3.
Het beroep is ongegrond.

Bron: Rb. Noord-Nederland, 04-09-2025.

Een bv vroeg op 9 november 2023 een voorlopige aanslag Vpb over Q1 2023 van € 325.000 aan. De inspecteur legde deze aanslag op en berekende daarbij € 1.658 aan belastingrente (8% over 1/10–31/12/23 en 10% over 1/1–13/1/24). De bv verzocht om herziening tot € 632, dit verzoek werd afgewezen. In beroep stelt zij dat de hoge rentepercentages in strijd zijn met het evenredigheidsbeginsel.

Feiten en geschil De bv diende op 4 december 2023 een herzieningsverzoek in voor de beschikking belastingrente. De inspecteur wees dit af en handhaafde in de uitspraak op bezwaar de volledige berekening van € 1.658. De kern van het geschil is of de rentepercentages van 8% (2023) en 10% (2024) uit art. 1 onderdeel b Bbi de belangen van Vpb-ondernemers in redelijkheid hebben meegewogen of op regelniveau in strijd zijn met het evenredigheidsbeginsel.

Toetsing evenredigheidsbeginsel De rechtbank onderzoekt eerst of de wetgever bij de totstandkoming van het Bbi de belangen van Vpb-ondernemers heeft afgewogen. Uit de parlementaire geschiedenis blijkt dat het hoge tarief vooral uit budgettaire belangen is ingevoerd en dat nadelige gevolgen voor ondernemers onderbelicht zijn gebleven. Daardoor kon de wetgever niet in redelijkheid tot deze rentepercentages komen en schendt art. 1 onderdeel b Bbi het evenredigheidsbeginsel op regelniveau.

Gevolgen en beslissing Omdat het evenredigheidsbeginsel op regelniveau is geschonden, hoeft niet te worden getoetst op individueel niveau. De rechtbank verklaart het beroep gegrond, vernietigt de afwijzing van het herzieningsverzoek en verlaagt de belastingrente naar het door de bv gevraagde bedrag van € 632. Daarnaast wordt de inspecteur veroordeeld in proceskosten van € 169,26 en het betaalde griffierecht van € 371.

Bron: Rb. Den Haag 22-07-2025.

Naar aanleiding van mediaberichten over foutief vermelde bedragen in brieven aan circa 33.000 burgers, bevestigt de staatssecretaris ‘Ja, ik ben bekend met dit bericht.’ In de recent verstuurde excuusbrief, rond 1 augustus 2025, is het ‘correcte forfaitaire rendement opgenomen.’ De eerdere communicatie (tussen 14 en 27 juli 2025) bevatte onjuistheden omdat het rendement gebaseerd was op de definitieve aanslag, terwijl betrokken burgers inmiddels een herziene aanslag hebben ontvangen met een aangepast rendement. Bij navraag geeft de bewindspersoon aan dat ‘niet voor de tweede keer een fout is geconstateerd.’ Daarmee is de onrust over een herhaalde fout ongegrond.

Onterechte afwijzingen gecorrigeerd De staatssecretaris bevestigt dat ‘een aantal onterechte afwijzingen is verzonden’ bij de openstelling van het formulier Opgaaf Werkelijk Rendement (OWR). Sinds 10 juli 2025 zijn er 4.500 afwijzingsbrieven verstuurd, waarvan 200 ten onrechte. Deze burgers ‘hebben een excuusbrief ontvangen, waarin staat aangegeven dat het formulier OWR wel in behandeling zal worden genomen.’ Ook zijn er 41 foutieve afwijzingen rond fiscaal partnerschap gecorrigeerd. Het geautomatiseerde toetsingsproces wordt momenteel grondig gecontroleerd: ‘Doordat voornoemde fouten nu inzichtelijk zijn, kunnen zij tijdig verholpen worden.’ De Belastingdienst start de uitnodigingen tot het indienen in kleine batches om van de eerste fase te leren en problemen te voorkomen bij grotere aantallen.

Kwaliteitscontrole en herstel Het toetsingsproces voor OWR is uit voorzorg stilgelegd totdat de kwaliteitscontrole is afgerond en het probleem is opgelost. Naar verwachting zal dit ‘uiterlijk begin oktober’ zijn, zonder impact op de doorlooptijd van de hersteloperatie. ‘Eventuele fouten worden echter snel verholpen door de verantwoordelijke medewerkers,’ aldus de staatssecretaris.

Bron: Rijksoverheid 02-09-2025.

Belanghebbende en haar (klein)dochter zijn onderdeel van een private-equityovernamestructuur. Zij hebben de aankoop van de Nederlandse target (B-groep), gefinancierd met onder meer een lening van € 57 miljoen van haar 100%-moeder te Luxemburg; die heeft de middelen verkregen door uitgifte van preferred-equitycertificates (PECs) aan zes subfondsen (LP’s) en twee cv’s van twee private-equityfondsen die indirect ook aandeelhouders zijn in belanghebbende. Geen van de LP’s en cv’s houdt meer dan een derde belang in belanghebbende. De target is meteen na aankoop opgenomen in de fiscale eenheid met belanghebbende, waardoor de rente op de aandeelhoudersleningen ten laste komt van de winst van de target. De inspecteur heeft die rentaftrek geweigerd.

In de eerste cassatieronde is in HR 15 juli 2022, NTFR 2022/3113, geoordeeld dat een onzakelijke omleiding binnen concern zich alleen kan voordoen tussen ‘verbonden’ entiteiten in de zin van art. 10a lid 4 Wet Vpb, welke verbondenheid zich in geval van belanghebbende niet voordoet omdat alle PEC-houders beneden een derde belang zitten.

Na verwijzing heeft hof Amsterdam (6 juni 2023, NTFR 2023/1225) de aandeelhoudersleningen als onzakelijk aangemerkt en daarom de renteaftrek geweigerd voor zover hoger dan een rente ontdaan van een opslag voor debiteurenrisico. De resterende rente achtte het hof vervolgens evenmin aftrekbaar wegens fraus legis, namelijk in strijd met doel en strekking van de (hele) Wet Vpb. De Hoge Raad onderschrijft dat oordeel. Dat renteaftrek niet is uitgesloten door art. 10a Wet Vpb, staat niet eraan in de weg dat de aftrek toch wordt geweigerd wegens fraus legis. En dat geen omleiding van middelen heeft plaatsgevonden, staat evenmin in de weg aan uitsluiting van de renteaftrek.

Bron: Hoge Raad, 05-09-2025.

Eiser heeft bezwaar gemaakt tegen een WOZ-beschikking en aanslag onroerende zaakbelastingen 2021 van de gemeente Bergeijk. De heffingsambtenaar heeft op 17 december 2021 het bezwaarschrift niet-ontvankelijk verklaard omdat het te laat zou zijn ingediend. Eiser stelt dat hij het bezwaarschrift tijdig heeft laten versturen via Postbode.nu, een bedrijf dat brieven uitprint en ter post bezorgt. Het geschil gaat over de vraag of het bezwaarschrift daadwerkelijk tijdig ter post is bezorgd.

Geen officiële status Postbode.nu Rechtbank Oost-Brabant oordeelt dat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat hij het bezwaarschrift tijdig per post heeft bezorgd. De rechtbank stelt vast dat eiser of zijn gemachtigde het bezwaarschrift niet zelf ter post heeft bezorgd, maar dit heeft laten doen door Postbode.nu. Dit bedrijf heeft geen officiële status en is een commerciële dienstverlener die brieven uitprint en ter post bezorgt. Volgens de rechtbank is dit in wezen niet anders dan wanneer de gemachtigde de buurman had gevraagd om een brief namens hem op de brievenbus te doen. De print van Postbode.nu waarin staat dat zij de brief op een bepaalde datum en tijdstip ter post hebben bezorgd, is daarom niet meer dan een verklaring van een derde partij dat zij de brief op de brievenbus hebben gedaan.

Onvoldoende bewijs tijdige verzending Bovendien blijkt uit de toelichting ter zitting dat de verklaring van Postbode.nu wordt opgemaakt op het moment dat zij de brief in de envelop stoppen. Dit alles is volgens de rechtbank niet voldoende om de daadwerkelijke en tijdige postbezorging aannemelijk te maken. Daarvoor is meer nodig dan alleen een verklaring van een commerciële dienstverlener zonder officiële status. Het bezwaarschrift is daarom terecht niet-ontvankelijk verklaard wegens te late indiening.

Bron: Rb. Oost-Brabant 21-10-2022 (gepubl. 28-08-2025).

Een man met de Oekraïense nationaliteit komt op 10 mei 2023 samen met zijn echtgenote en kind naar Nederland vanwege de oorlog. Hij krijgt een tijdelijk verblijfsrecht op basis van de Europese Richtlijn Tijdelijke Bescherming en schrijft zich in bij de basisregistratie personen. Het gezin verhuist eerst naar de ene plaats en vanaf 5 juni 2023 naar een andere plaats, waar zij een huurovereenkomst aangaan. Vanaf zijn komst naar Nederland werkt de man op afstand voor een Israëlisch bedrijf, wat een voortzetting is van werkzaamheden die hij eerder in Oekraïne uitvoerde. Op 13 november 2023 treedt hij in dienst bij een Nederlandse werkgever. Zowel de man als zijn werkgever verzoeken om toepassing van de 30%-regeling, maar de inspecteur wijst dit af omdat de man al in Nederland woonde en werkte bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst.

Motief voor komst naar Nederland niet relevant Rechtbank Noord-Holland oordeelt dat het motief waarom iemand naar Nederland komt niet van doorslaggevende betekenis is voor de 30%-regeling. Sinds de invoering van het begrip extraterritoriale kosten is de definitie van ingekomen werknemer ongewijzigd gebleven. Bij het aanvaarden van een dienstbetrekking spelen altijd privéredenen mee, zoals het vluchten voor een oorlog of het aantrekkelijker vinden van een andere leefomgeving. De rechtbank oordeelt ook dat de man ten tijde van het sluiten van de arbeidsovereenkomst niet in Nederland werkte in de zin van de wet, omdat zijn werkzaamheden voor het Israëlische bedrijf voortkwamen uit een eerder in Oekraïne aangenomen opdracht.

Duurzame band met Nederland wel aanwezig De rechtbank concludeert echter dat de man op het moment van het aangaan van de arbeidsovereenkomst wel een duurzame band van persoonlijke aard met Nederland had. Het gezin woonde al zes maanden in Nederland en had een huurovereenkomst afgesloten. Het tijdelijke karakter van de verblijfsvergunning verhindert het ontstaan van een duurzame band niet, omdat deze vergunning wel de mogelijkheid biedt om een baan te vinden. De stelling dat er eigendom in Oekraïne is en dat het leven daar goedkoper is, doet geen afbreuk aan deze vaststelling. Ook de intentie van de man speelt geen rol bij de woonplaatsbepaling. De rechtbank verklaart het beroep daarom ongegrond.

Bron: Rb. Noord-Holland 23-07-2025 (gepubl. 01-09-2025).